Wednesday, August 7, 2013

رشته ای برگردنم افکنده دوست ... میکشد آنجا که خاطرخواه اوست

اگر تا اخر عمرم فقط معنی عنوان این متن رو درک کنم .... زندگیم مفید بوده

روزهای اولی که دوران پسادکترا رو شروع کردم ... بنا به اصرار اطرافیان و به خاطر همرنگی با شرایط تحقیقی جدید، باید روی به سوی دو زبان پیتون و آر می آوردم. در ابتدا بسیار تعلل میکردم و راه حل تمامی مشکلات را در زبان جاوا میجستم ولی اینک بعد از مدتی کارکردن با این دو زبان ... ضمن تکریم ویژگی های جاوا ... به این دو زبان جدید بسیار علاقه مند شدم. 
خاصه آن که در قسمتهای آنالیز داده بسیار کار راه انداز هستند

خلاصه اوصیکم بالاستفاده از آر 
:)

No comments:

Post a Comment

Followers