درس مدیریت پروژه ... درس عجیبی بود ... مهمترین دلیلش ... وجود استادی از صنعت بود ... استادی که با پروژه ها در عمل سرو کله زده بود و تمام اون دغدغه ها رو به کلاس درس میاورد ... سوالی مطرح شد ... مهمترین سرمایه هر ممکلت چیه ... جوابهای شوخی و جدی بود که از اینور و اونور کلاس شنیده میشد ... نفت ... گاز ... طلا ... سود داخلی ... و هزار و یک چیز دیگه ... جواب تاسف بار استاد ... نیروی انسانی بود ... استاد با تاسف شروع به گفتن تجربیات شخصی خودش در از دست دادن دانشجوها کرد ... بگذریم
اولین تجربه من در یه کنفرانس به این عظمت بود ... شرکت در کنفرانسی به مدت ۵ روز ... با ۶۰۰ نفر آدم ... اولین تجربه بود ... خیلی دوس داشتم ... سریع وارد جریاناتش بشم ... قسمت مقایسه گر مخم رو هم روشن نگه داشتم که بتونم با سایر کنفرانسا و شرایط وطنی مقایسه کنم ...چند تا چشم بادومی میبینم ... عجب ... تعدادی چینی اونجا هستن .... اینجا هم هستن ... توی لابی هتل هم دیده بودم ... هر جا که نگاه میکنی ...یه گروه چند نفره چینی مشغول بحث هستن ... خیلیاشون ... ارایه ندارن و صرف به دست آوردن تجربه اینجا اومدن ... از وطن ..هر چه گشتیم ... یافت نشود ... یاد خاطره استاد درس مدیریت پروژه افتادم ... در کنفرانسها ... چینیها ...۵۰ نفر همراه جوان دارن ... یک نفر ارایه میکند ... ۵۰ نفر تجربه کسب میکنن
No comments:
Post a Comment