شب اول

پیش از سفر یه آمار گرفتم که آیا جایی برای گردش دارد ... حالا که این همه راه میریم تا اونجا ... یه سری هم به شهرهای اطراف بزنیم ... ولی طبق نظر دوستان ... آلمان همچین کشور توریستی محسوب نمیشود ... البت در این اظهار نظر هنوز  ریشه های خشم مردم اینجا از جنگ جهانی دوم دیده میشود ... خلاصه  بی خیال گردش جانبی ... عازم این کشور شدیم ... تا یادم نرفته ... یادم اومد که کار یکی از بچه های اینجا  روی بررسی نام های  قاره سبز است و عجالتا پایگاه داده ثبت احوال کشورهای مختلف رو دارد و یکی از تحلیل هایی که توی ارایش مانور داد ... این بود که اسم ادولف داره کم کم از اسامی بچه های آلمانی حذف میشه ... امان از جنگ ... توی پرانتز هم با لبخندی خاص گفت اسم بریتنی هم خیلی کم شده

بگذریم 

هتلی که قراره بریم ... یه هتل چهار ستارس  در وسط نا کجاآباد ... من موندم محلش کوجا بود که باید یک ساعت از ایستگاه قطار تو جاده خاکی با تاکسی بریم تا بهش برسیم ... به دلیل بارندگی ماشین توی گل و لای موند و خلاصه مجبور شدیم پیاده شیم و ماشین رو هل بدیم ... کمی جلوتر به دلیل شکسته شدن درخت مسیر بسته شده بود ... خلاصه با کلی مکافات و شلوارای گلی رسیدیم به محل ... تاکسی تقریبا تا نصف قهوه ای  شده

بگذریم 

رسیدیم و شام خوردیم و کمی روی ارایه کار کردم ... آخه فردا ۱۰ صبح ارایه داشتم

ادامه دارد